តោះកាត់ស្ត្រេស មកដឹងរឿងរ៉ាវខ្មោចលងញាក់សាច់នៅក្រៅប្រទេសក្នុងប្រទេសមីយ៉ាន់ម៉ាម្តងមើល៍
តាមអបិយជំនឿខ្មែរយើង ទៅដល់ទីណាក៏មានអមនុស្សដែរ ដូច្នេះពេលទៅណាមកណា ឬទៅស្នាក់អាស្រ័យកន្លែងដែលមិនធ្លាប់ទៅចាស់ៗឱ្យយើងធ្វើការបន់ស្រន់សុំគេក្នុងចិត្ត ថាជួយថែរក្សា កុំមកលេងសើច (លងបន្លាច) យើងជា ឬថាយើងមកនេះមកល្អជាដើម ។
ស្ទើរមិនគួរឱ្យជឿរឿងរ៉ាវអមនុស្សទាំងនេះ មិនត្រឹមតែកើតឡើងនៅក្នុងស្រុកខ្មែរយើងទេ សូម្បីតែប្រទេសជិតខាងបរទេស ក៏មានរឿងរ៉ាវញាក់សាច់មិនធម្មតាដែរ។ នេះបើតាមរយៈគណនីហ្វេសប៊ុកផេក I Lost Around - អ្នកដំណើរក្រៅម៉ោង បានរៀបរាប់យ៉ាងលម្អិតនៃរឿងរ៉ាវព្រឺព្រួចនៅក្នុងប្រទេសមីយ៉ាន់ម៉ាថា៖
«ដោយសារតែមានមិត្តភក្តិជាច្រេីន ចង់អោយចែករំលែកពីបទពិសោធន៍ខ្មោចលងនៅមីយ៉ាន់ម៉ា ចឹងសំរេចថាមកនិយាយអោយស្ដាប់ទៅចុះ។ វាជាការពិតដែលកេីតឡេីងចំពោះញ៉ុមផ្ទាល់ តែសូមជឿតាមការយល់ឃេីញរបស់អ្នកទាំងអស់គ្នា។ ញ៉ុមសុំមិនបញ្ចេញឈ្មោះផ្ទះសំណាក់នោះ ក្នុងន័យរក្សាក្រមសីលធម៌ ព្រោះវាអាចប៉ះពាល់ដល់អាជីវកម្មរបស់អ្នកដទៃ ហេីយយេីងក៏មិនដឹងថាវា ជាខ្មោចលងមែន រឺក៏ជាការរវេីរវាយរបស់ញ៉ុមខ្លួនឯងដែរ។
ដូចអ្នកទាំងអស់គ្នាដឹងស្រាប់ហេីយថាមីយ៉ាន់ម៉ា ជាប្រទេសដែលនៅមានជំនឿអរូបីយខ្លាំង ប្រជាជននៅគោរពសាសនាខ្លាំង ហេីយជាពិសេសជាប្រទេសធ្លាប់ស្ថិតក្នុងរបបទាហានទៀត ដែលមានការសម្លាប់មនុស្ស អីចឹង។ អញ្ចឹងហេីយរបស់ដែលយេីងមេីលមិនឃេីញអាចនៅមានក៏ថាបាន។ វាកេីតឡេីងនៅថ្ងៃចុងក្រោយរបស់ញ៉ុមនៅមីយ៉ាន់ម៉ា។ ដំបូងវាអញ្ចេះ ញ៉ុមនិងពួកម៉ាកត្រូវជិះឡានក្រុងពេលយប់ពីបាកានមក យ៉ង់ហ្គូនវិញព្រោះត្រូវឡេីងយន្តហោះមកស្រុកខ្មែរវិញនៅព្រលឹមថ្ងៃខានស្អែក។ អញ្ចឹងយប់ហ្នឹង យេីងត្រូវគេងលេីឡានក្រុង ហេីយមកដល់ យ៉ង់ហ្គូនវិញម៉ោងប្រហែល ៤ទៅ៥ព្រលឹមថ្ងៃបន្ទាប់។ ពេលទៅដល់ យេីងក៏ដេីរពីចំណតឡានទៅកន្លែងគេង។ កន្លែងយេីងគេងយប់នឹង វាជាផ្ទះល្វែងចាស់ៗនៅកណ្តាលក្រុងយ៉ង់ហ្គូន ដែលគេទំលុះចូលគ្នាច្នៃធ្វេីជាផ្ទះសំណាក់ចឹង។
បន្ទាប់ពីបាន check in រួចរាល់ យេីងក៏បានទៅមេីលបន្ទប់របស់យេីង។ បន្ទប់នេះមានលក្ខណៈជាការច្នៃថ្មីរបស់ផ្ទះចាស់ដូចដែលបានប្រាប់ចឹង ព្រោះឧទាហរណ៍បន្ទប់ទឹកមានទ្វារពីរ ដែលទ្វារមួយជាទ្វារសម្រាប់យេីងចេញចូល ហេីយទ្វារមួយទៀតជាទ្វារងាប់របស់ផ្ទះចាស់ដែលគេចាក់សោរចោល។ យេីងក៏ធម្មតាព្រោះហត់ដែរក៏មិនសូវបានគិតច្រេីន ព្រោះគិតថាវាសមនឹងតម្លៃថោករបស់វាហេីយ បន្ទប់តុបតែងទាន់សម័យ ហេីយគ្រែគេអីក៏ល្មមគេងដែរ។ យេីងក៏សម្រេចថាគេងមួយស្របក់ទៀត ព្រោះវានៅព្រលឹមពេក កន្លែងដែលយេីងចង់ទៅក៏មិនទាន់បេីក ណាមួយក៏អស់កំលាំងខ្លាំងដែរ ព្រោះគេងលេីឡានក្រុង វាមិនស្រួលខ្លួន។
ញ៉ុមនិងពួកម៉ាកញ៉ុមគេងគ្រែម្នាក់មួយដែលនៅចំងាយពីគ្នាប្រហែលខ្លីជាងកន្លះម៉ែតផង ព្រោះបន្ទប់តូចមែនទែន។ ពេលដែលដាក់ភ្នែកដេកភ្លាម ស្រាប់តែឃេីញស្រមោលខ្មៅដែលយេីងអាចដឹងថាជាមនុស្សស្រី ចេញពីទ្វារតម្រង់ទៅអង្គុយមុខតុសម្អាង។ ព្រោះដោយសារញ៉ុមជាមនុស្សបែបខ្លាចដែរ តែខ្លាចហ៊ាន អញ្ចឹងក៏គិតក្នុងចិត្តថា ឡូវចូលមក អញចង់ឃេីញមុខដែរ ស្អាតប៉ុនណាអីចឹងហ្អា។ មានណា ស្ទុះវឹបមករកញ៉ុមនៅលេីគ្រែ សង្កត់ញ៉ុមជាប់ដោយ ខំរេីខ្លួនយ៉ាងណាក៏រេីមិនរួច ដោយពេលសង្កត់នោះក្បាលញ៉ុមងាកទៅខាងគ្រែពួកម៉ាកញ៉ុម ហេីយឃេីញវាកំពុងទាញភួយសណ្តាប់ រេីខ្លួនធម្មតា តែញ៉ុមហៅវាយ៉ាងណាក៏មិនហៅមិនចេញសំលេង បានតែ អុីអុឺៗ ម្នាក់ឯង។ ដល់មែនទែនភ័យខ្លាចថប់ដង្ហេីមងាប់ ក្នុងចិត្ត ក៏សុំទោសគេវិញ ហេីយនឹកឃេីញចាស់ៗប្រាប់ ក៏សូត្រ អមោតស្ស បីចប់។ ពេលនេះខ្លួនញ៉ុមក៏បានធូរមកវិញ ហេីយប្រហែលជាគេងលក់ ១០០ភាគរយចាប់ពីពេលហ្នឹង។
ភ្ញាក់ឡេីងក៏និយាយប្រាប់ពួកម៉ាកពីរឿងហ្នឹង ហេីយអាមួយហ្នឹង រាងភ័យៗដែរ សួរដេញរហូត មែនអី ៗ។ តែដោយសារពួកយេីងជាមនុស្សជឿវិទ្យាសាស្ត្រច្រេីនជាង ក៏មិនសូវជាខ្លាចអីណាស់ណា ព្រោះញ៉ុមខ្លួនឯងគិតថាវាជា Sleep Paralysis ដែលញ៉ុមធ្លាប់កេីតច្រេីនដងពេលដែលរៀនដល់យប់ជ្រៅ។ សុំស្លេះពន្យល់ពាក្យបន្តិចសិន Sleep Paralysis បេីតាមជំនឿខ្មែរយេីងគេថា ខ្មោចសង្កត់ តែតាមវិទ្យាសាស្ត្រគឺវាមកពីខ្លួនប្រាណរបស់យេីងមិនបានរត់ស្របគ្នាស្រួលប្រួលក្នុងពេលដំណាក់កាលគេងរបស់យេីង ដែលភាគច្រេីនយេីងថាមកពីឈាមរត់មិនស្មេី រឺខួរក្បាល ចរន្តភ្នែក សាច់ដុំយេីង នៅពាក់កណ្ដាលដេកលក់ និងពាក់កណ្តាលនៅមិនទាន់លក់។ ចឹងអាការៈនេះវាធ្វេីអោយយេីងកម្រេីកខ្លួនមិនបាន និយាយមិនចេញ ហេីយឃេីញជារូបខ្មោចពីរបីនាទីអីអញ្ចឹង។ ដោយសារតែញ៉ុមធ្លាប់កេីតវាពីរបីដងដែរ ចឹងគិតថាអោយតែខំរេីខ្លួនអោយកំរេីកដៃបានបន្តិច ដឹងតែចេញផុតពីវាហេីយ។ ហ្នឹងបានមិនខ្លាចទៅ។
ចឹងហេីយពេលថ្ងៃយេីងក៏ចេញដេីរធម្មតា ដល់ពេលយប់ឡេីងមុនចូលគេងក៏និយាយលេងជាមួយពួកម៉ាកថា “ឡូវកូនចៅសុំដេកតែមួយយប់ទេ ស្អែកទៅផ្ទះវិញហេីយ”។ មានណា មកទាំងយប់មួយសារទៀត ធ្វេីអោយញ៉ុមមានអារម្មណ៍ដូចកាលពីព្រលឹមចឹង (អាហ្នឹងពេលចូលដេក) កំរេីកអត់រួចអីចឹង ទាល់តែ នមោតស្ស បីចប់បានដេកលក់។ វគ្គបន្ទាប់អារម្មណ៍ពេលហ្នឹងប្រាប់ថាពេលពាក់កណ្តាលអាធ្រាត ហេីយអានេះនៅក្នុងយល់សប្តិម្ដង តែអាលក្ខណៈយល់សប្តិ 4D បែបយេីងដឹងខ្លួនទាំងអស់ ហេីយសំខាន់ដឹងថាអញនៅក្នុងយល់សប្តិខ្លួនឯងទៀត ធ្វេីម៉េចត្រូវចេញអោយផុត។ មានណា លែងចាប់ទាញជេីងញ៉ុមទម្លាក់ពីលេីគ្រែម៉ង ហេីយធ្វេីអោយយេីងមានអារម្មណ៍ថាក្បាលយេីងនៅចុងគ្រែចឹងម៉ង។ ពេលនឹងអត់ភ្ញាក់ទេ នៅបន្តគេងចឹងរហូត។
ឡូវដល់វគ្គបញ្ចប់ម្តង ដោយសារពួកយេីងត្រូវឡេីងកាប៉ាល់ហោះម៉ោងប្រហែល ៧ទៅ៨ព្រឹក ចឹងត្រូវភ្ញាក់ប្រហែលម៉ោង ៤ អី ហេីយមុនចូលគេងហ្នឹង ញ៉ុមក៏ស្រែកប្រាប់ពួកម៉ាកញ៉មថា “អាយីនហ្អែងដាក់ម៉ោងរោទិ៍ផង អញខ្ចិលដាក់ណាស់ ទូរស័ព្ទកំពុងសាក”។ ពេលកំពុងដេកនឹង ស្រាប់តែឃេីញ ដៃម្ខាងហោះមកចុចក្បាលពោះញ៉ុម រហូតដល់កន្ទ្រាក់ភ្ញាក់ទាំងពួកម៉ាកញ៉ុមដែលកំពុងដេកនៅគ្រែមួយទៀតនឹងដែរ។ វាក៏បែបស្លន់ សួរញ៉ុមកេីតអីៗ។ ញ៉ុមក៏ប្រាប់វាថា អញឃេីញដៃមួយមកចុចក្បាលពោះអញ។ វាក៏ថាហែងយល់សប្តិទេដឹង។ ញ៉ុមក៏ថា”អេី! បេីកំពុងតែដេក ប្រហែលហេីយចឹង”។ អ្វីដែលគាប់ជួនជាងនេះទៅទៀតនោះគឺ ប្រហែល៥វិនាទី ក្រោយពីយេីងនិយាយគ្នាចប់ភ្លាម ម៉ោងក៏រោទិ៍ភ្លាម។ ពេលនោះហេីយដែលយេីងចាប់ផ្តេីមបាស់សក់ ហេីយរត់ទៅបេីកភ្លេីងពេញបន្ទប់ ហេីយងូតទឹកងូតអី ចេញប៉ាដោយ។
ចឹងបានថា ទៅណាមកណា គេងណាអី សុំគេមុនផង។ បេីបានគេចិត្តល្អ គេមកជួយដាស់យេីងមុនម៉ោងរោទិ៍ទៀត។ រឿងក៏ចប់ទៅតែប៉ុននេះ ព្រោះយេីងចង់សួរអ្នកធ្វេីការនៅនឹងដែរ តែគិតឡេីងគិតចុះក៏ខ្ជិលព្រោះយេីងក៏មិនបានគេងនឹងទៀតផង។ លេីកដំបូងគិតថា Sleep Paralysis ចុះអាលេីកទីពីរ វាដូចជា sleep paralysis ញយពេកហេីយដឹង ។ ចឹងបេីនរណាធ្លាប់មានបទពិសោធន៍អីចឹង ចែកគ្នាស្ដាប់ផង។ #ignorespelling&typo »។
ចុះប្រិយមិត្តវិញយល់យ៉ាងណាដែរ ជឿឬមិនជឿ?
ព័ត៌មានថ្មីៗ
