នៅថ្ងៃទី១៣ ខែវិច្ឆិការ ឆ្នាំ១៩៣៧ ជាកាលបរិច្ឆេទក្នុងការសម្លាប់មិនរើសមុខ ចំពោះជនជាតិចិន នៅណានជីង ក្រោយការវាយលុកដោយជោគជ័យនៃកងទ័ពអាណានិគម ជប៉ុន ។ ទាហានជប៉ុន បានសម្លាប់ និងរំលោភយ៉ាងព្រៃផ្សៃទៅលើជនជាតិទាំងអស់ ដែលនៅណានជីង ក្នុងចន្លោះពី ៤០០០០នាក់ទៅ ៣០០០០០នាក់ ដែលនេះជាប្រវត្តិដ៏សោកសៅ ឈឺចាប់បំផុតរបស់ជនជាតិ ចិន ។

ក្រោយចប់សង្គ្រាមលោកលើកទី ២ ទោះបី ជប៉ុន ចាញ់សង្គ្រាមហើយក៏ដោយ តែជប៉ុនបានលាក់បាំងពីការសម្លាប់រង្គាលនេះ ពីទំហំនៃការខូចខាត និងការបាត់បង់អាយុជីវិតនៃជនរងគ្រោះក្នុងការសម្លាប់នៅ ណានជីង ពីខ្សែភ្នែករបស់អន្តរជាតិ ដើម្បីជៀសអោយបានពីការថ្កោលទោស ។

ទោះយ៉ាងនេះក្តីតុលាការយោធាអន្តរជាតិប្រចាំតំបន់ចុងបូព៌ា ក្នុងទីក្រុងតូក្យូបានប៉ាន់ស្មាននៅឆ្នាំ ១៩៤៦ ថាជនជាតិចិនជាង ២០០,០០០ នាក់ត្រូវបានសម្លាប់នៅក្នុងឧប្បត្តិហេតុនេះ។ តែសម្រាប់ការប៉ាន់ប្រមាណជាផ្លូវការរបស់ប្រទេសចិនគឺមានចំនួនអ្នកស្លាប់ជាង ៣០ ម៉ឺននាក់ដោយផ្អែកលើការវាយតម្លៃនៃតុលាការឧក្រិដ្ឋកម្មសង្គ្រាមណានជីងក្នុងឆ្នាំ ១៩៤៧ ។

ព្រឹត្តិការណ៍នេះនៅតែជាបញ្ហាចោទសម្រាប់គោលនយោបាយដ៏ចម្រូងចម្រាស និងជាឧបសគ្គមួយនៅក្នុងទំនាក់ទំនងរវាងចិន និង ជប៉ុន។ រដ្ឋាភិបាលចិនត្រូវបានគេចោទប្រកាន់ពីបទបំផ្លើសទិដ្ឋភាព នៃការសម្លាប់រង្គាល ព្រមទាំងចំនួនអ្នកស្លាប់ដោយទាហានជប៉ុន ចំណែកអ្នកវិភាគខាងប្រវត្តិសាស្រ្តនិងជាតិនិយមជប៉ុនបានអះអាងថាចំនួននៃការសម្លាប់រង្គាលត្រូវបានប្រឌិតសម្រាប់គោលបំណងឃោសនា។  ភាពចម្រូងចម្រាសជុំវិញការសម្លាប់រង្គាលនៅតែជាបញ្ហាចម្បងនៅក្នុងទំនាក់ទំនងជប៉ុនជាមួយបណ្តាប្រទេសអាស៊ី - ប៉ាស៊ីហ្វិកផ្សេងទៀតក៏ដូចជាកូរ៉េខាងត្បូង។

ដើម្បីរំលឹកខួបនៃថ្មីៗនេះ ចិន បានដាក់បញ្ចូល ការសម្លាប់រង្គាលនៅណានជីង